Asset Publisher
Gospodarka Łowiecka
Łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu ustawy Prawo Łowieckie oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej. Zwierzyna w stanie wolnym stanowi własność Skarbu Państwa.
Celem łowiectwa jest:
1) ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych;
2) ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny
3) uzyskiwanie możliwie wysokiej kondycji osobniczej i jakości trofeów oraz właściwej liczebności populacji poszczególnych gatunków zwierzyny przy zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego;
4) spełnianie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa, kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej.
Łowiectwo, jako jedno z działań człowieka wywodzi się z myślistwa. Jest jednak pojęciem znacznie szerszym, obejmującym ogół działań , których zadaniem jest gospodarowanie zasobami zwierzyny. Zwierzyna w stanie wolnym jest własnością skarbu państwa, a opieka nad nią przekazana została myśliwym. Dawniej myślistwo polegało na pozyskiwaniu zwierząt na mięso, skóry, i poroże. Dzisiaj myśliwy przejął rolę „drapieżnika", selekcjonującego populację z najsłabszych, chorych i najmniej wartościowych sztuk. Zadaniem myśliwych jest utrzymywanie populacji zwierząt na takim poziomie, żeby nie zagrażała trwałości lasu. Jej ilość powinna być również jak najbardziej optymalna w stosunku do bazy pokarmowej w jaką zasobny jest fragment lasu stanowiący biotop (miejsce bytowania) danego gatunku.
Myśliwi zrzeszeni są w kołach łowieckich, gospodarujących w przydzielonym im terenie (łowisku). Do ich funkcji należy, między innymi, utrzymywanie, na terenach leśnych , poletek żerowych eksploatowanych cały rok. Wiosną obsiewane są zbożem, jarmużem, wyką i obsadzane topinamburem oraz rożnego rodzaju krzewami, które są chętnie przez zwierzynę zgryzane. Zimą wysypuje się na nich ziarno i kolby kukurydzy, zbóż, oraz paszę soczystą, np; buraki. Myśliwi budują paśniki, zimą zaopatrując je w siano i snopówke, wykładają przy nich paszę soczystą – buraki, kapustę , marchew i kiszonki oraz wysypują różnego rodzaju ziarna zbóż. W pobliżu lokują tzw. lizawki których celem jest dostarczenie mikroelementów do organizmu zwierzyny. Są to bryły soli, umieszczone na słupach drewnianych około 1,5 - 2 m nad ziemią. Wilgoć rozpuszcza sól, która spływając po takim słupie jest chętnie zlizywana przez zwierzęta.
Łowiectwo to domena działalności człowieka wiążąca się z wielowiekową tradycją. Charakteryzują ją określone rytuały, zwyczaje oraz gwara (słownictwo). Zanim zostanie się myśliwym trzeba odbyć staż w Kole Łowieckim, do którego chce się wstąpić, poznać tradycję, zdać egzaminy, pomyślnie przejść badania lekarskie i dopiero wtedy wystąpić o pozwolenie na broń.
Łowiectwo to nie zawód, to bardzo odpowiedzialne hobby, na które myśliwi poświęcają sporo czasu i własnej pracy. Kontakt z dziką przyrodą wynagradza im wszystkie niedogodności wynikające z bycia myśliwym.